Αποκλεισμός θεραπείας παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές από τον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.

Ερώτηση προς τους κ.κ. Υπουργούς :1.- Υγείας 2.- Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας

Θέμα : «Αποκλεισμός θεραπείας παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές από τον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. »

Στον προϊσχύσαντα Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. προβλεπόταν ειδική αγωγή για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, δυσλεξία και διαταραχή στην ανάπτυξη και στο λόγο, ενώ το μέγιστο συνολικά ποσό, που δικαιολογείτο για τους λόγους αυτούς στους δικαιούχους, οριζόταν στα 300 ευρώ το μήνα, ενώ η θεραπεία κόστιζε περίπου το διπλάσιο.

Η ειδική αγωγή περιελάμβανε περισσότερα είδη πράξεων θεραπείας (λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, ειδική διαπαιδαγώγηση, ομαδική και ατομική ψυχοθεραπεία, θεραπεία συμπεριφοράς, εκμάθηση δυσκολιών, λογοπαιδικές ασκήσεις, συμβουλευτική γονέων, ψυχολογική υποστήριξη), τα οποία μπορούσαν να ασκηθούν και συνδυαστικά, δεδομένου ότι δεν υπήρχαν περιορισμοί.

Στον ισχύοντα Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. προβλέπεται ειδική αγωγή μόνο για τα παιδιά με διαταραχές της άρθρωσης, με μέγιστο μηνιαίο ποσό τα 250 ευρώ.

Η δε ειδική αγωγή περιλαμβάνει λιγότερα είδη πράξεων θεραπείας, εκ των οποίων δεν μπορούν να εγκριθούν περισσότερα από τέσσερα.

Οι μαθησιακές δυσκολίες, η δυσλεξία και η διαταραχή στην ανάπτυξη και στο λόγο συνιστούν αναπτυξιακές διαταραχές, τις οποίες σύμφωνα με τις έρευνες, αντιμετωπίζει πάνω από το 10% του προσχολικού και σχολικού πληθυσμού.

Πρόκειται για διαταραχές, οι περισσότερες των οποίων, εφόσον αντιμετωπιστούν έγκαιρα και αποτελεσματικά, μπορούν να ελαχιστοποιηθούν ή και να αδρανοποιηθούν.

Ο αποκλεισμός των διαταραχών αυτών από τον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας, σε συνδυασμό και με τη σφοδρή οικονομική κρίση, συνεπάγεται και αποκλεισμό των περισσότερων παιδιών με διαταραχές από το δικαίωμα της θεραπείας και κατ’ επέκταση από το δικαίωμα της ίσης δυνατότητας στη μάθηση, στη γνώση και στην ομαλή κοινωνική ενσωμάτωση.

Η συντριπτική πλειοψηφία των οικογενειών αυτών των παιδιών αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο υψηλό μηνιαίο και πολύχρονο κόστος θεραπείας, με αποτέλεσμα ή να καταδικάζονται στην ανέχεια ή τα παιδιά να αποκλείονται της γνώσης, όταν μάλιστα η πρόσβαση στη γνώση είναι προϋπόθεση κοινωνικής ευημερίας και προόδου.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός :

1.- Προτίθεται να συμπεριλάβει τις μαθησιακές δυσκολίες, τη δυσλεξία και τη διαταραχή στην ανάπτυξη και στο λόγο στον Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., δεδομένης της σπουδαιότητας της θεραπείας τους για την ομαλή και φυσιολογική ανάπτυξη των παιδιών ;

2.- Εάν δεν προτίθεται, παρά ταύτα, να προβεί στη ρύθμιση αυτή, προτίθεται να λάβει τις απαιτούμενες πρωτοβουλίες, προκειμένου να εξασφαλιστεί η θεραπεία των διαταραχών αυτών τουλάχιστον για εκείνους τους ασφαλισμένους που αποδεδειγμένα αδυνατούν να ανταποκριθούν στην εξ ιδίων κάλυψή της ;

Αθήνα, 4 Φεβρουαρίου 2013

Η Βουλευτής Λακωνίας

Φεβρωνία Πατριανάκου