Ομιλία στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: «Ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο α) της Απόφασης - Πλαίσιο 2008/909/ΔΕΥ κλπ

Στην Ιδρυτική Διακήρυξη της παράταξης μου, απαραίτητη προϋπόθεση και έννοια της δημοκρατίας είναι κάθε πολίτης να είναι απαλλαγμένος από την αβεβαιότητα για το μέλλον του, εξασφαλίζοντας μόνιμη απασχόληση, δίκαιη αμοιβή του μόχθου του και πλήρη ασφάλιση για το μέλλον αυτού και των παιδιών του. Πριν από δύο χρόνια, όταν ο ελληνικός λαός μας έταξε να διαχειριστούμε στα πλαίσια της συγκυβέρνησης μία έκτακτη κατάσταση, τίποτα από αυτά δεν ήταν διασφαλισμένο.

Να θυμίσω ότι πριν από δύο χρόνια είχαμε τη βεβαιότητα της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση συνεπακόλουθα, τον αποκλεισμό από τις αγορές, τη διεθνή ανυποληψία, την απειλή της τραπεζικής κατάρρευσης, παρατεταμένη ύφεση και δραματική αύξηση της ανεργίας, εσωτερική γενική αναταραχή, γενικευμένη αβεβαιότητα και ανεξέλεγκτο φόβο.

Αυτό που κληθήκαμε να διαχειριστούμε, αυτές οι έκτακτες συνθήκες που απαιτούσαν έκτακτα μέτρα -δεν είναι της παρούσης να συζητήσουμε τους λόγους- ήταν σε μία περίοδο που η δημόσια ωφέλεια συνταυτίστηκε με το δημοσιονομικό όφελος. Η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή, η οποία είχε προσυμφωνηθεί από προηγούμενη Κυβέρνηση δεν άφησε κανέναν πολίτη σε αυτήν τη χώρα ανέγγιχτο. Σε συνδυασμό δε με την έλλειψη ρευστότητας, τη συρρίκνωση του ΑΕΠ προήλθε αυξημένη φτώχεια, κοινωνικός και οικονομικός αποκλεισμός μεγάλων κοινωνικών ομάδων, αύξηση των νοικοκυριών που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, αύξηση οφειλών και οφειλετών, αύξηση μικρομεσαίων επιχειρήσεων που ασφυκτιούσαν και βεβαίως πολιτικές επιπτώσεις που διόγκωσαν ολοκληρωτικά κόμματα ή κόμματα τα οποία βρέθηκαν ξαφνικά από το 3% στο 30% γιατί από κόμματα διαμαρτυρίας έγιναν υποδοχείς μεγάλου αριθμού ψηφοφόρων.

Το τέλος του μνημονίου οριοθετεί μία νέα εποχή, μία νέα περίοδο, η οποία συνοδεύεται με σαφέστατα σημάδια ανάκαμψης, όπου η χώρα και τη διεθνή της αξιοπιστία αύξησε και τη σταθεροποίηση στη ζώνη του ευρώ πέτυχε και τη βιωσιμότητα του τραπεζικού συστήματος διασφάλισε και την επιστροφή στις διεθνείς αγορές κατάφερε με όρους και προϋποθέσεις οι οποίοι προδικάζουν το τι θα επακολουθήσει. Για τη σταδιακή ανάκτηση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας, αλλά  και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι πάλι σαφέστατα τα σημάδια. Είναι δεδομένο ότι η κοινωνική ειρήνη επικράτησε τα τελευταία δύο χρόνια και αργά, αλλά σταθερά είμαστε πια στο δρόμο της ανάπτυξης που αυτή πλέον θα φέρει και μία σειρά μέτρα ανακούφισης και ελάφρυνσης των πολιτών, της οικονομίας και της κοινωνίας.

Σαφή δείγματα ήταν το κοινωνικό μέρισμα που διανεμήθηκε, ήταν οι εκατό δόσεις οι οποίες ψηφίστηκαν, είναι το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, είναι η σημερινή τροπολογία, η οποία διευθετεί τα ληξιπρόθεσμα δάνεια των επιχειρήσεων προς τις τράπεζες, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και προς το δημόσιο.

Η μικρομεσαία επιχείρηση σήμερα συμβάλλει κατά 70% στην απασχόληση στη χώρα και στο 58% του προστιθέμενου κέρδους στην ελληνική οικονομία. Από τα 40 δισεκατομμύρια που έχουμε καθυστερούμενες επιχειρηματικές οφειλές σε τράπεζες, τα 13 δισεκατομμύρια είναι από μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Βεβαίως, είναι ικανοποιητικό ότι η ΕΣΕΕ σε ανακοίνωσή της αναγνωρίζει ότι αυτή η ρύθμιση καλύπτει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, συντομεύει τους χρόνους επίλυσης, διαγράφει ένα ικανοποιητικό ποσοστό χρεών και επιπλέον θεωρεί ότι είναι ικανοποιητικά τα κριτήρια ένταξης και αφορά το μεγαλύτερο αριθμό μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Κατά συνέπεια, θα ήθελα να βάλω δύο καινούργια πράγματα. Προφανώς, η ρύθμιση αφορά όλα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ακόμα και αυτά που έμειναν με εκκαθαριστές και ταυτόχρονα θα πρέπει να εξετάσουμε με πολύ μεγάλη σαφήνεια το θέμα του ηθικού κινδύνου που θέτουν όλοι όσοι ασχολούνται ενεργά με την οικονομία.

Διότι θα πρέπει να επιβραβεύονται οι συνεπείς οφειλέτες.

Η κρίση μας έθιξε όλους. Το θέμα είναι ότι κάποιοι πράγματι δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν, αλλά κάποιοι άλλοι έκοψαν και από το φαγητό των παιδιών τους για να πληρώνουν τα χρέη τους και τις υποχρεώσεις τους.

Άρα, θα πρέπει και γι’ αυτούς να μεριμνήσει η ελληνική πολιτεία, είτε με επιδότηση επιτοκίου είτε με μειώσεις επιτοκίων είτε με μία σειρά μέτρων που θα αναλάβει, προκειμένου να ανταμειφθούν όλοι εκείνοι οι πολίτες που έκαναν το χρέος τους ακόμα και τις πιο δύσκολες στιγμές, ακόμα και σε βάρος της οικογένειάς τους.

Όσον αφορά τη δεύτερη ρύθμιση, την αναπλήρωση των απωλειών των στελεχών των Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων, δημοσιεύτηκε μια έρευνα κοινής γνώμης -η οποία γινόταν ετησίως προ κρίσης- για το πώς αντιλαμβάνονται τους θεσμούς οι πολίτες. Σε αυτή την έρευνα πρώτος καταλαμβάνει την εμπιστοσύνη των πολιτών ο στρατός, οι Ένοπλες Δυνάμεις, και δεύτερη η Ελληνική Αστυνομία. Την Ελληνική Αστυνομία την εμπιστεύεται το 70% των πολιτών, ενώ δεν την εμπιστεύεται το 26%.

Βεβαίως, μπορώ να υποψιαστώ από ποιο κόμμα προέρχονται αυτοί που δεν εμπιστεύονται την Ελληνική Αστυνομία. Είναι αυτοί που δεν χάνουν ποτέ ευκαιρία να καταγγέλλουν τα Σώματα Ασφαλείας. Είναι αυτοί που δεν βρήκαν ποτέ ένα καλό λόγο να πουν γι’ αυτούς που, όταν η Τουρκία κάνει εξαγωγές κρίσης, όταν αντιμετωπίζουμε την προκλητικότητά της, είναι αυτοί που προασπίζονται τα σύνορα. Είναι αυτοί που προασπίζονται την εθνική ακεραιότητα. Είναι αυτοί που δίνουν τις αερομαχίες. Είναι αυτοί που φυλάσσουν τα θαλάσσια σύνορα. Είναι αυτοί που διασφαλίζουν στους δρόμους και στις γειτονιές την ασφάλεια των πολιτών.

Γι’ αυτούς, λοιπόν -και το λέω για να απαντήσω σε όσους λένε ότι «αμάν πια, γιατί χαϊδεύετε αυτές τις κοινωνικές ομάδες;»- ορθά το Συμβούλιο της Επικρατείας όρισε ότι θα πρέπει οι αποδοχές τους να είναι επαρκείς για αξιοπρεπή διαβίωση και ανάλογες της σημασίας της αποστολής τους.

Θέλω να πιστεύω ότι η κατά το ήμισυ αποκατάστασή τους, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, είναι προσωρινό μέτρο και ότι θα επέλθει καθ’ ολοκληρίαν αποκατάσταση. Διότι δεν διανοούμαι ότι ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ λαμβάνει μισθό 1.875 ευρώ μηνιαίως και ότι ο Ανθυπολοχαγός λαμβάνει μισθό 875 ευρώ.

Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να μιλήσω και για τους ομολογιούχους. Οι ομολογιούχοι είναι τα πραγματικά θύματα, είναι ένδειξη του τι συνέβη σε αυτή τη χώρα. Χθες βγήκαν στη δημοσιότητα δηλώσεις του κ. Γκάιτνερ, ο οποίος επιτελούσε ρόλο Υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ το Φεβρουάριο 2010 και ο οποίος είπε τις εξής απίστευτες φράσεις για το κλίμα που επικρατούσε για τη χώρα μας, αλλά κυρίως για τον ελληνικό λαό.

Είπε λοιπόν ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι τότε, αιφνιδιασμένοι από αυτό που συνέβαινε, έλεγαν: «Θα δώσουμε στους Έλληνες ένα μάθημα. Είναι φριχτοί. Μας είπαν ψέματα. Είναι απαίσιοι και άσωτοι, μας εκμεταλλεύτηκαν και θα τους συντρίψουμε».

Οι ομολογιούχοι, λοιπόν, είναι τα θύματα αυτής της άσκησης πραγματικής βίας προς τους Έλληνες πολίτες. Είναι άνθρωποι που διέθεσαν τις οικονομίες μιας ζωής και εμπιστεύτηκαν το ελληνικό δημόσιο, προκειμένου να καταθέσουν τις αποταμιεύσεις τους. Γι’ αυτούς δεν ίσχυσε το όριο των 100.000 ευρώ. Γι’ αυτούς δεν ίσχυσαν οι κανόνες που ισχύουν για όλους τους καταθέτες σε όλη την Ευρώπη. Αυτοί αντιμετωπίστηκαν ως επενδυτές. Και σήμερα το ελληνικό δημόσιο τους καλεί να πληρώσουν ΕΝΦΙΑ από εκεί που δεν έχουν, τους καλεί να πληρώσουν φόρους εισοδήματος από εκεί που δεν έχουν.

Κατά συνέπεια, λοιπόν, δεν θεωρώ ότι είναι περισσότερο ευαίσθητοι οι συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης που κατέθεσαν τροπολογίες. Θα πρέπει με πολύ μεγάλη σοβαρότητα η Ελληνική Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει αυτό το πολύ μεγάλο θέμα και να αποκαταστήσει αυτούς τους πολίτες.

Προηγουμένως ο κύριος Υπουργός μας είπε ότι οι συνεπείς φορολογούμενοι πρέπει να επιβραβεύονται. Τριάντα δύο Βουλευτές, λοιπόν, σήμερα καταθέσαμε κοινοβουλευτική παρέμβαση, με την οποία ζητούμε ακριβώς αυτό που μας είπε ο Υπουργός σήμερα, να μην ταυτίζουμε τις βεβαιωμένες οφειλές με τις μη ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Δεν μπορεί να έρχεται το ελληνικό δημόσιο και να παρακρατά από τις επιστροφές φόρων μη ληξιπρόθεσμες οφειλές, απλώς και μόνο γιατί είναι βεβαιωμένες.

Είναι παράλογο. Και όταν έρχεται και διορθώνει τη διάταξη που ψηφίσαμε πριν από κάποιες μέρες, πρέπει να διορθώσει συνολικά τη διάταξη που κατ’ ουσίαν επιβραβεύει όλους αυτούς που κοροϊδεύουν το ελληνικό δημόσιο και δεν μπορεί να προστατεύσει αυτούς που πραγματικά είναι συνεπείς. Άλλο ληξιπρόθεσμες και άλλο βεβαιωμένες.